با رمز «یا حسین علیه‌السلام» پیروز شدیم

به گزارش خبرگزاری مهر، رسانه KHAMENEI.IR به مناسبت عاشورای حسینی علیه‌السلام در یادداشت بیاناتی‌ای با عنوان «با رمز «یاحسین علیه‌السلام» پیروز شدیم» براساس بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، نگاهی به درس‌های قیام عاشورا برای ملّت ایران داشته است.

ملّت ایران با تکیه بر رمز «یا حسین» و الهام از قیام عاشورا، در طول تاریخ خود نشان داده است که می‌تواند در برابر همه‌ی سختی‌ها، نبردها و مبارزات به پیروزی دست یابد. این رمز نه‌تنها در انقلاب اسلامی، بلکه در همه‌ی آزمون‌های بزرگ این ملّت، چراغ راه بوده است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دراین‌باره می‌فرمایند: «نام امام حسین، راه امام حسین، توجّه به امام حسین، توسّل به حسین‌بن‌علی سیّدالشّهدا (سلام اللّه علیه) راهگشا است. به معنای واقعی کلمه «حُسَینٌ مِصباحُ الهُدیٰ»؛ حسین چراغ هدایت است.» (۱۴۰۲/۶/۱۵) «راه امام حسین راه مبارکی است، راه شیرینی است، راه موفّقی است، راهی است که به نتیجه‌ی قطعی می‌رسد.» (۱۴۰۰/۷/۵) این یادداشت به نقش رمز «یا حسین» در پیروزی‌های بزرگ می‌پردازد.

درس‌های عاشورا؛ رمز پیروزی با حسین (علیه السّلام)

رمز پیروزی با نام حسین (علیه السّلام) صرفاً با عزاداری و به یاد کربلا و عاشورا بودن نیست؛ بلکه در حقیقت، این درس‌های عاشورا است که پیروزی را رقم می‌زند. نام امام حسین (علیه السّلام) همیشه در طول تاریخ بوده و می‌درخشیده است، امّا حقیقت آن کمتر مورد توجّه قرار گرفته است. «معنای محرّم در منطق شیعی و فرهنگ اسلامی، نثار خون، شهید شدن و قیام در راه آرمان حقّی است که برای همه‌ی انسان‌ها و انسانیت‌ها ارزشمند است.» (۱۳۶۰/۳/۱۵) متأسّفانه در دوران طاغوت، «سالها محرّم ما بی‌محتوا و بی‌معنا بود. نام حسین می‌آمد، امّا از روح، هدف، پیام، تپش و خون حسین خبری نبود.» (۱۳۶۰/۳/۱۵)

عاشورا درس‌هایی بزرگ به ملّت ایران آموخته که با تکیه بر آن‌ها، پیروزی‌های عظیمی به دست آمده است. «درس عاشورا درس فداکاری و دین‌داری و شجاعت و مواسات و درس قیام للّه و درس محبّت و عشق است.» (۱۳۷۷/۲/۱۸) «درس حسین‌بن‌علی (علیه الصّلاة و السّلام) به امّت اسلامی این است که برای حق، برای عدل، برای اقامه‌ی عدل، برای مقابله‌ی با ظلم، باید همیشه آماده بود و باید موجودیِ خود را به میدان آورد.» (۱۳۹۲/۳/۲۲) لذا وقتی می‌گوئیم «یک ملّت از حسین‌بن‌علی (علیه السّلام) باید درس بگیرد؛ یعنی از دشمن نترسد، به خود متّکی باشد، به خدای خود توکّل کند؛ بداند که اگر دشمن باشوکت است، این شوکت ناپایدار است؛ بداند اگر جبهه‌ی دشمن به ظاهر گسترده و قوی است، امّا توان واقعی‌اش کم است.» (۱۳۷۱/۴/۱۰)

عاشورا؛ سرچشمه‌ی انقلاب اسلامی

نام حسین‌بن‌علی (علیه السّلام) همیشه چراغ راه ملّت‌های آزاده بوده و الهام‌بخش همه‌ی مبارزات حق‌طلبانه در عصر ما است. «از رهبران بزرگ دنیای معاصر حتّی آنهایی که مسلمان هم نیستند نقل می‌کنند که گفته‌اند: ما راه مبارزه را از حسین‌بن‌علی (علیه السّلام) یاد گرفتیم.» (۱۳۷۱/۴/۱۰) در ایران نیز حادثه‌ی کربلا و قیام امام حسین (علیه السّلام) پایه و اساس نهضت انقلاب اسلامی بوده است. اساساً، «یکی از درس‌های عاشورا همین انقلاب عظیم و کبیری است که شما ملّت ایران پشت سر حسین زمان و فرزند ابی‌عبدالله‌الحسین (علیه السّلام) انجام دادید. خود این، یکی از درس‌های عاشورا بود.» (۱۳۷۷/۲/۱۸) «در محرّم سال ۴۲، امام بزرگوار ما از این ممشاء استفاده کرد و آن حادثه‌ی عظیم پانزدهم خرداد به وجود آمد. در محرّم سال ۱۳۵۷ هم امام عزیز ما باز از همین حادثه الهام گرفت و گفت “خون بر شمشیر پیروز است” و آن حادثه‌ی تاریخی بی‌نظیر یعنی انقلاب اسلامی پدید آمد.» (۱۳۸۴/۱۱/۵) این تعبیر، فقط یک شعار نبود، بلکه رمز حیات و پیروزی ملّت شد. در حقیقت، «آخرین برکت عظیم حادثه‌ی کربلا همین انقلاب شکوهمند ما است. اگر حادثه‌ی کربلا و اسوه‌گیری از آن نبود، این انقلاب پیروز نمی‌شد.» (۱۳۷۲/۳/۲۶)

از این جهت، «حرکت امام، مشابهت‌های زیادی با نهضت حسینی دارد و تقریباً الگوبرداری‌شده از حرکت حسینی است. گرچه آن حرکت یعنی حرکت امام حسین (علیه السّلام) منتهی به شهادت آن حضرت و یارانش شد و این حرکت به پیروزی امام منتهی گردید، ولی این فارقی ایجاد نمی‌کند؛ زیرا یک نوع فکر، یک مضمون و یک طرح کلّی بر هر دو حرکت حاکم بود؛ اقتضائات متفاوت بود.» (۱۳۷۵/۳/۱۴)

محرّم؛ نقطه ترس دشمنان

محرّم و عاشورا همیشه نقطه‌ی ترس و وحشت دشمنان از اسلام بوده است. محرّم «کاری می‌کند که در طول تاریخ کرد و ستمگرانِ حاکم، از عاشورا ترسیدند و از وجود قبر نورانی امام حسین (علیه السّلام) واهمه داشتند. ترس از حادثه‌ی عاشورا و شهدای آن، از زمان خلفای بنی‌امیّه شروع شده و تا زمان ما ادامه یافته است.» (۱۳۷۳/۳/۱۷) یکی از مهم‌ترین نمونه‌های آن، در دوره‌ی حکومت طاغوت پهلوی بود. «وقتی که محرّم از راه می‌رسید، نظامِ مرتجعِ کافرِ فاسقِ فاسدِ پهلوی می‌دید دیگر دستش بسته است و نمی‌تواند علیه مردمِ مبارزِ عاشورایی کاری انجام دهد. در واقع، مسئولین آن نظام، ناتوانی خود را ناشی از فرا رسیدن محرّم می‌دانستند. در گزارش‌های برجامانده از آن رژیم منحوس، اشارت‌ها، بلکه صراحت‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد آنها با فرا رسیدن محرّم، دست‌وپایشان را حسابی گم می‌کردند.» (۱۳۷۳/۳/۱۷)

به عنوان نمونه، «در محرّم سال ۵۷ هیئت‌های مذهبی به وسیله‌ای برای اظهار اعتراض گسترده‌ی ملّت به رژیم فاسد پهلوی‌، حمایت از امام و استقرار نظام اسلامی تبدیل شدند و بدون تردید، پیروزی انقلاب اسلامی به میزان زیادی مرهون نقش مهمّ این هیئت‌ها است‌.» (۱۳۷۳/۵/۱۲)

هنر امام خمینی (رحمة الله علیه) نیز همین بود که از این ظرفیّت عظیم عاشورا برای مبارزه استفاده کرد. «امام بزرگوار ما (رضوان الله علیه)، آن مردِ حکیمِ تیزبینِ دین‌شناسِ دنیاشناسِ انسان‌شناس، خوب فهمید که از این حادثه برای پیشبرد هدف امام حسین (علیه السّلام) چگونه باید استفاده کند و کرد.» (۱۳۷۳/۳/۱۷)

ملّت عاشورایی؛ ملّت همیشه پیروز

راه امام حسین (علیه السّلام) رمز پیروزی آینده نیز هست. «ما همیشه روضه می‌خواندیم، گریه می‌کردیم، سینه می‌زدیم، نوحه می‌خواندیم و یاد امام حسین (علیه السّلام) را گرامی می‌داشتیم؛ امّا ملّت ما و امّت ما هیچ وقت مثل امروز نمی‌توانسته ادّعا کند شیعه‌ی امام حسین (علیه السّلام) است. امروز روح عاشورا در سراپای ملّت ما وجود دارد.» (۱۳۶۴/۷/۴) «روح کار امام حسین (علیه السّلام) این بود که حرف حق و راه حقّی را اجرا کند و در مقابل تمام قدرت‌هایی که در این راه دست به هم دادند، استقامت بورزد.» (۱۳۶۴/۷/۲) «در ایام محرّم و صفر، ملّت عزیز ما باید روح حماسه را، روح عاشورایی را، روح نترسیدن از دشمن را، روح توکّل به خدا را، روح مجاهدت فداکارانه در راه خدا را در خودشان تقویت کنند.» (۱۳۷۱/۴/۱۰)

در حقیقت، «استقامت» و «نترسیدن» دو عنصر اصلی رمز «یا حسین» است. «ملّت عاشورایی» یعنی ملّتی که هیچ گاه نمی‌ترسد و در پیمودن مسیر خود استقامت دارد. در دوران انقلاب اسلامی نیز «اگر مردم احساس نمی‌کردند علی‌رغم مظلومیّت شدیدی که دارند، باید بِایستند و باید راه را ادامه بدهند و مقاومت کنند که همان سیاست حسین‌بن‌علی (علیه السّلام) است انقلاب پیروز نمی‌شد. امام به ما درس داد و آموخت که باید این ضرباتی را که بر شما وارد می‌آید، به قیمت جانتان هم که شده، تحمّل کنید و راه را ادامه دهید.» (۱۳۶۶/۶/۶) این استقامت حسینی کلید پیروزی در برابر همه‌ی سختی‌ها بود.

از طرفی دیگر، «کربلا مثالی است برای اینکه در مقابل عظمت دشمن، انسان نباید دچار تردید شود. این یک الگوی امتحان‌شده است.» (۱۳۷۱/۴/۱۰) البتّه باید توجّه داشت «درست است که در روزگار صدر اسلام، حسین‌بن‌علی (علیه السّلام) با ۷۲ نفر به شهادت رسید، امّا معنایش این نیست که هر کس راه حسین (علیه السّلام) را می‌رود و همه‌ی کسانی که در راه مبارزه‌اند، باید به شهادت برسند؛ نه.» (۱۳۷۱/۴/۱۰) بلکه به این معنا است که «ملّت اسلام اگر نام حسین (علیه السّلام) را و یاد حسین (علیه السّلام) را زنده نگه بدارد و آن را الگو قرار بدهد برای خود، از همه‌ی موانع و مشکلات عبور خواهد کرد.» (۱۳۸۶/۱۰/۱۹)

با تکیه بر این حقیقت، ما همچنان باور داریم که رمز «یا حسین» نه یک شعار، که هویّت انقلاب ما است؛ رمزی که با آن پیروز شدیم و با آن به پیش خواهیم رفت.