سؤال‌های چالش‌برانگیز شعار «زن، زندگی، آزادی»
معصومه فاطمی، کارشناس ارشد مطالعات زنان و پژوهشگر مطالعات جنسیت و از فعالان حوزه حجاب و خانواده در یادداشتی به مسئله حجاب و چالش‌های شعار «زن، زندگی، آزادی» پرداخته و در اختیار خبرگزاری ایکنا قرار داده است که در ادامه می‌خوانید:
از زمان شکل‌گیری جنبش‌های فمنیستی، زنان با فریاد آزادی و با نام آزادی به دنبال دست یافتن به حقوق خود بودند. زنان با نام آزادی، تصور آزادی را یدک می‌کشیدند و سرمست از موفقیت‌ها به دنبال حقوق بیشتر بودند. در ایران هم سال‌هاست نام آزادی، کلیدواژه شیرین برای دست‌یابی به حقوق زنان شده است و سال گذشته تجربه چشیدن این نوع آزادی بود و تجربه اغتشاشات سال گذشته نشان داد، اگر آزادی در کنار سایر گذاره‌ها در نظر گرفته نشود، نتایج مطلوبی نخواهد داشت. آزادی عده‌ای برای اعتراض، در هر نوع قالب و رفتاری منجر به اتفاقات ناگوار متعددی شد.
جامعه‌ای که آزادی می‌طلبد، قرار نیست با آزادی، سایر ویژگی‌های جامعه را مورد تعرض و آسیب قرار دهد. در اغتشاشات سال گذشته، طبق اذعان معاون وزیر کشور، ۱۷ هزار میلیارد ریال خسارت به مکان‌های دولتی و خصوصی، اشخاص، خودروها، منازل و… وارد شد؛ در این میان فروشگاه‌ها و مغازه‌هایی غارت شدند یا آنها را به آتش کشیدند. چراکه اقتصاد در کنار این آزادی‌خواهی دیده نشده بود و حتی یکی از پویش‌های پرتکرار در اغتشاشات گذشته تعطیلی اجباری مغازه‌ها و فروشگاه‌ها بود.
یکی از ادعا‌هایی که از سال گذشته مکرر بیان شده است، اولویت اقتصاد بر حل مسئله بی‌حجابی است، اما در سال گذشته شاهد این بودیم که مخالفت باحجاب، اولویت بر اقتصاد پیدا کرد و اقتصاد از جهات مختلف دچار آسیب شد. چه اقتصاد‌های خرد که شامل مغازه‌ها وفروشگاه‌های مجازی بود و چه کاهش سرمایه‌گذاری خارجی و تولید که بر معضلات اقتصادی افزود. طبق آمارها، ۱۴ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان خسارت در موضوع تولید ناخالص داخلی کشورمان در سال گذشته بوده است.
کاهش ۷۰ درصدی فروش پوشاک طی آبان ۱۴۰۱، کاهش آمار صنعت گردشگری (کاهش ورودی گردشگران سلامت از عراق حدود ۴۰ درصد، از کشور‌های اروپایی نزدیک به ۹۰ درصد و از کشور‌های حاشیه خلیج فارس بالغ بر ۷۰ درصد) و اختلال در معیشت روزانه مردم، نمونه‌ای ناچیز از آسیب‌های اقتصادی جامعه بود. به طور معمول جامعه و حکومت برای رشد اقتصادی نیاز به ثبات دارد. در حالی که سال گذشته به بهانه فوت یک نفر، جریان‌های سیاسی، سلبریتی‌ها و بخشی از متأثران از رسانه‌ها با شعار اینکه اقتصاد مهم‌تر از حجاب است به اقتصاد ضربه زدند و پیشرفتی برای جامعه زنان نیز به دست نیامد و به نظر لازم است، تأمل کنند چرا نتوانستند به اولویت اقتصاد بر حجاب پایبند باشند؟
جنبش‌های فمنیستی برای دریافت حقوق اقتصادی، حق تحصیل، اشتغال، حق رأی و… پدید آمد و این‌ها حقوقی بود که در رشد اجتماعی و علمی زنان تا حدی مؤثر بود. اما آزادی زنان از حجاب، برای رشد و پیشرفت زنان چه آورده‌ای دارد؟
همانطور که فمنیست‌ها، پس از مدتی، در یافتن مسائل اصلی خود به بیراهه رفتند و مسائل آنها از حقوق ابتدایی به مسائل جنسی سوق داده شد و به جای رشد، دچار آسیب شدند، همان بیراهه، تجربه زن ایرانی شد. زن ایرانی به برکت اسلام ناب محمدی دارای حق رأی، تحصیل، اشتغال و… بود و پس از انقلاب بر این موضوع صحه گذاشته شد و نیاز نبود برای دست‌یابی به این حقوق بکوشند؛ بنابراین مناسب بود، برخلاف رویه فمنیسم، بر مدار مسائل به حق جامعه زنان، به حق‌طلبی و آزادی‌خواهی دست بزنند، اما راه رفته زن غربی را پیش روی زن ایرانی قرار دادند و به جای حل مسائل واقعی زنان، آزادی از حجاب، آوازخوانی و رقص در اجتماع و اکنون بی‌ضابطگی در جنسیت و مسائل جنسی را تبدیل به اهداف بخشی از زنان ایرانی کرده‌اند. اما این سؤال مطرح است که آیا اینگونه آزادی‌ها به حفظ کرامت زنان و رشد جایگاه زنان در خانواده و اجتماع کمک می‌کند؟ آیا ریشه خشونت و ظلم علیه زنان را از بین میبرد؟ آیا زنان را به مادر موفق‌تری تبدیل می‌کند؟ آیا زنان را دانشمند‌تر می‌کند؟ پاسخ به این سؤال‌ها شعار زن، زندگی، آزادی را دچار چالش می‌کند.
به نظر می‌آید چالش آزادی، وقتی موفق است که معطوف به هدف رشد و تعالی زن در اجتماع و خانواده باشد و مسیر درستی برای حل مسئله در نظر گرفته باشند، وگرنه همان مسیری را می‌روند که انقلاب جنسی از کاهش پوشش تا فروپاشی خانواده و جنسیت زنان طی کرده است. زنان در غرب، دیگر از زن بودن خود راضی نیستند و دچار معضلات شخصیتی، خانوادگی و اجتماعی شده‌اند. زنان تبدیل به طعمه‌هایی شده‌اند که برای رشد اجتماعی باید جنسیت خود را طعمه قرار دهند و تا جنبش me too رخ ندهد، این آسیب‌های واقعی در غرب دیده نمی‌شود.
تجربه اغتشاشات سال گذشته نشان داد، زنان حتی در شبه جنبش خود از تعرض و آسیب در امان نبودند و زنان بسیاری به جهت ناامنی‌های اجتماعی نمی‌توانستند برای اشتغال یا تحصیل یا نیاز‌های ضروری در اجتماع حاضر شوند و خلأ امنیت، حتی آزادی‌های ابتدایی زنان را دچار آسیب کرد. آنچه مسلم است آزادی به این شیوه در کوتاه‌مدت و بلندمدت از حیث روش و هدف شبیه یک سراب است و منجر به کاهش امنیت اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در جامعه می‌شود و رشد و پیشرفت را برای زنان به ارمغان نمی‌آورد. چرا که منجر به هرج و مرج و بی‌ضابطگی در کوتاه‌مدت و دور شدن زنان، از کرامت، ارزش‌ها و حقوق در بلندمدت می‌شود.
انتهای پیام
این خبر را درهمسونیوز دنبال کنید
لینک خبر
همسونیوز صرفا این خبر را بازنشر کرده است، مسئولیت خبر بر عهده خبرگزاری منتشر کننده خبر می باشد.
