محمدعلی مرادی نماد صلح و تفاهم بود

دکتر محمدعلی مرادی خورزوقی،دانش آموخته فلسفه از دانشگاه برلین،در آذرماه 1337 در اصفهان به دنیا آمد.پس از اخذ دیپلم،برای تحصیل در رشته فلسفه ،رشته ای که تا پایان زندگی به آن عشق می ورزید،به آلمان سفر کرد .وی بخاطر تعلق خاطری که به کشورش داشت بلافاصله پس از پایان تحصیلات به ایران بازگشت و تا تیرماه 1397 ،پیش از سفر به دیار باقی،مشتاقانه به تدریس فلسفه مشغول بود.
این استاد فقید،کتاب،مقالات و مطالب متعددی در زمینه فلسفه از خود به یادگار گذاشت که توسط خواهرزاده اش،خانم معینی در “سایت فلسفه” گرداوری شده اند.خبرنگار همسو نیوز،به بهانه انتشار کتاب “بنیادهای فلسفی علم فرهنگ” جدیدترین اثر زنده یاد مرادی،مصاحبه ای با معینی انجام داد که در ادامه می خوانید.

همسو نیوز:بارزترین ویژگی که از دکتر مرادی به خاطر دارید چیه؟
معینی:دایی علی ویژگیهای منحصر به فرد زیادی داشت که تقریبا همه همکاران،شاگردان و دوستدارانش بارها در جاهای مختلف گفتند،خصوصیاتی مثل ساده زیستی،صداقت و صراحت،اشتیاق به فلسفه،فرهیختگی و مهربانی،ولی یک ویژگی هست که حتی خود من هم تا قبل از اینکه بیاد و با ما زندگی کنه،ازش بی خبر بودم.
همسونیوز:منظورتون سال 1386 هست که آقای دکتر تازه از آلمان برگشته بود؟
معینی:بله دقیقا.وقتی دایی علی از آلمان برگشته بود،ما ازش خواستیم چون 18 سال ایران نبود،مدتی با ما زندگی کنه که بتونه با حال و هوا و شرائط جدید کشور،خودشو وفق بده.
همسو نیوز:این ویژگی بارز رو که گفتید توی همین مدت متوجه شدید؟
معینی:بله؛ایشون می تونست تمایلات و خصوصیات درونی افراد رو کشف کنه.مثلا حتما شنیدید که می گن هیچکس به اندازه مادر نمی تونه بچه ی خودشو بشناسه.ولی دایی علی خصوصیات،تمایلات و استعدادهایی رو در پسرم کشف کرد که منه مادر هم قبل از اون متوجه نشده بودم.
همسو:کشف ویژگیهای درونی افراد توسط دکترمرادی،کمکی هم به اون فرد می کرد؟
معینی:خیل زیاد.من همیشه به پسرم غر می زدم که چرا شلخته است،چرا سردرگمه،چرا گوشه گیره.دایی علی با تشخیص نوع تیپ شخصیتی پسرم،متوجه شدیم که او عمیقا به هنر گرایش داره و باید به یه کار هنری مشغول بشه تا از این سرگردانی نجات پیدا کنه.و دقیقا همینطور هم شد.پسرمو توی این مسیر هدایت کرد و الان هم یه هنرمند موفق و یه انسان شاده.
همسو:نکته دیگه ای هست که بخواهید در مورد زنده یاد مرادی بگید؟مثلا چیزی که از ایشون یادگرفته باشید؟
معینی:در خانواده پرجمعیتی که دایی علی بزرگ شده بود،طبیعتا اختلاف سلیقه بود،تفاوت دیدگاه بود
و حتی تضادفکری بین افراد وجود داشت ولی هیچوقت کسی ندید دایی علی به کسی توهین کنه،کسی رو تحقیر کنه،یا بواسطه مطالعات گسترده ای که از نوجوانی داشت و از همه ی ما آگاه تر بود،بخواد فخرفروشی کنه یا به کسی بگه تو از من کمتر بلدی.همیشه به همه عقاید احترام می گذاشت.این ویژگی رو تا پایان زندگیش حفظ کرد.مهارتی که این روزها در جامعه و بخصوص در فضای مجازی کمتر می بینیم.امیدوارم همه ما بتونیم کمی آستانه تحملمون رو بالا ببریم و صرفا بخاطر اینکه کسی مثل ما فکر نمی کنه بهش توهین نکنیم.